فکرش رو هم نميکردم، اصلا براي اين نرفته بودم، رفتيم يه دوري با هم بزنيم و يک کمي هم حرف....شروع که شد با حافظ بود....جوابش با مولانا....شجريان و ناظري رو، نميتونست بينشون تبعيض قائل بشه.... گاهي هم از خودش....همين طور گفت و گفت، خواند و خواند..... ديگه هيچ احساسي رو نميشد حبس کرد، هيچ وقت حتي با خودم هم اينقدر رو راست نبودم.... هيچ وقت حتي فکرش رو هم نميکردم موسيقي اين طوري منقلبم کنه... خدايا، ممنون.....