با تشکر از ّرهاّ ي نازنين:
...و چه زيباست باد بودن... بي رنگ و بي شكل...و نفس شدن براي او كه تن به باد مي سپارد و تو را پذيرا مي شود بي أنكه بداند كيستي و چگونه اي .... وه كه آنگاه تو چه "جان" مي گيري و چه "جان" ميبخشي...
...................................................................................................
هر چند توي نظر سنجي بود، ولي به هيچ وجه دلم نيامد اينجا نگذارمش... فکر ميکنم سنگين تره من ديگه ننويسم و هر چي رها نوشت، بذارم توي بلاگ... خيلي قشنگتر ميشه....