چنين گفت زرتشت، نيچه :
پرتگاه هولناک است، نه بلندي.
پرتگاه آنجا که نگاه به پايين ميافتد و دست در بالا چنگ ميزند. آنجا که دل از خواستِ دوگانه خويش به سرگيجه ميافتد.
آه، دوستان من، آيا شما نيز به خواست دوگانه دلم پي بردهايد؟
اين است، اين، پرتگاه و خطر من، که نگاهم به بلندي دوخته شده است، اما دستم همچنان در ژرفنا چنگ ميزند و بدان ميچسبد.