خدايا ياد او برايم، با شبهاي قدر، بدجور درآميخته.... حضورش، وجودش و تاثيرش همه در شبهاي قدر بود... خدايا شب قدر ثابت کرد که تقدير انسان را مي‌شود رقم زد، نه براي يک سال که براي يک عمر، حتي به دست خودش، حتي به دست او..... خدايا ديدن از دور، خواستنِ نه خودش که يادش.... خدايا روحش.... خدايا گردابي عظيم بود بي او، و ناجي‌اي بود به انتخاب تو و چه بهتر از منتخبت.... خدايا نزول روحت را حس کردم و هنوز هم حس مي‌کنم، حتي اگر احساس ديگر جوابگويم نباشد، حتي اگر احساس ديگر جاني نداشته باشد، حتي اگر زائري بر آن آتش زيارت نکند،آتش پابرجاست، آتش عشقي که از لطف تو برافروخت و از روح او، از پاکي اش و از پاک خواستنش شعله کشيد..... خدايا روحش را، روحمان را و روح همه آنها که عشق را ارزشي ديگر قائلند، درياب، ياريشان کن در اين دنياي پرشيطان، دورشان گردان از هر آنچه جز در راه عشق، جز در راه نيکو خواستن و جز در راه تو......
□ نوشته شده در ساعت 4:50 PM توسط واحه