دوستی وقتی که دیده بشه.... محبت وقتی که حس بشه... نمی دونم چرا، ولی بد جوری محتاج دیدن محبتم.... نمي دونم تقصير از کجاست ولي برعکس اون قديما، احتياج مطلق دارم به دوستيهايي که با تمام وجود حس بشه، ديده بشه، نترسن نشونش بدن.... نميدونم اعتمادم رو از دست دادم، نميتونم دوست داشته شدن رو باور کنم ، مگر به من اثبات کنند... نمي دونم احساس ميکنم که هر لحظه بدتر ميشه، تو لوپ انزوايي افتادم که بدجوري خودش رو تشديد ميکنه..... يه جايي بايد اين رو قطع کرد......
□ نوشته شده در ساعت
12:34 AM
توسط واحه