Designed by Aziz

 
 


اين ديد و بازديدهاي عيد هم و اين تمرکزشون گاهي اوقات حس بدي بهم مي‌ده... يک جمع محدود که هي پشت سر هم تکرار مي شه و حتي گاهي اوقات نه بر اساس خواست واقعي خودشون، که بر اساس رسوم و قواعد از پيش تعيين شده....اين که هر سال صبح روز اول جاي خاصي باشي با يک سري افراد ثابت... بعد از ظهر روز اول منتظر يک سري افراد ثابت باشي و همين طور يک برنامه کامل براي چند روز اول خيلي بيشتر از اون چيزي که انتظارش رو داشتم خسته ام مي کنه.... و حتي جمع هايي که هيچ کدوم از بحثهاشون برات اون قدر جذاب نباشه که بخواي تو بحثها شرکت کني...
ولي خوب خود عيد با اون حس نازنين نو شدن همه چيز رو خيلي دوست دارم... اين حس که افراد حتي شده به زور خوب باشند و سرحال و دوست داشتني.... جريان نازنين يه لطف - حتي کمرنگ- که کل جامعه رو اين روزها تو خودش مي گيره رو دوست دارم... اين که فرض ديدن افراده (بصورت عام) با يه روي باز و خنده.... و از همه مهمتر خونه و آرامش تنهايي اون، تنهايي نه براي فرار از شلوغي با ديگران بودن که يک تنهايي مقدس، فقط و فقط براي خودت.....





◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘

 

 

www.flickr.com