با عرض معذرت از دوستان نازنين:
با دوستات باشي و يه كوچولو هم اون حس دلتنگيت از بين نره... آخه هيچ كي اوني نبود كه دوست داشتم و منتظرش بودم..... يا نه در واقع من اوني نبودم كه هميشه دوست داشتم.... بسته بودم و بي توان، نميتونستم اون خود هميشگي ام رو پيدا كنم.... قانع به بودن با بچه ها صبر كردم اما صبردلتنگي ام بيشتر از من بود.... شايد وقتي ديگر....
□ نوشته شده در ساعت
5:58 PM
توسط واحه