تهران رفتن داره عجيب و بصورت غير قابل تصوري مي ترسونم..... شده برام يه جاي عجيبي که دفعه اوله مي خوام برم..... با يه سري وقايع پيش بيني نشده که منتظرمند.... نمي دونم مي خوام برم چه کار کنم.... حسي به شدت ناشي از اون بلاتکليفي انتخابهايي که نکردم.....
حس ترس به اضافه عدم وجود مطلق حس درس خوندن..... اصلا نمي دونم چه چيزهايي مي خواد پيش بياد..... يه جورهايي دوست دارم مشهد بمونم با همين روزمرگي که داره برام قابل درک مي شه..... بدون احتياج به تفکرات و تصميم گيريهاي تهران....
□ نوشته شده در ساعت
1:08 PM
توسط واحه