ظهر داشتم یادنامه صلاحی رو می خوندم.... به خصوص مجموعه ای از طنزهای خودش.... تفاوت عجیبی هست بین این ها و چیزهایی که ما به اسم جک بهشون می خندیم... تفاوتی بیشتر از با ادبانه و بی ادبانه بودن... تفاوتی که موجب می شه این ها رو اگه برای کسی تعریف کنی یا با صدای بلند بخونی اصلا خنده دار نباشه، دقیقا برعکس جک که هر چی شلوغتر باشه محیط بیشتر می چسبه.... تفاوتی که مجبورت می کنه بشینی اینها رو تنهایی بخونی و باهشون حال کنی... تفاوت بین خندیدن و شاد شدن...
□ نوشته شده در ساعت
2:42 AM
توسط واحه
ظهر داشتم 
