به لطف دعای دوستان از جلسه اول که خاطره ای بر جا نموند... فقط نمی دونم چرا به محض این که کلاس تموم شد یکی از بچه های کلاس (که قیافه اش کاملا ایرانی می زد) چنان پخ زد زیر خنده که فهمیدم تمام این یک ساعت رو به زور خودش رو نگه داشته بالاخره هم طفلک نتونست صبر کنه من از کلاس بیام بیرون...

به جاش یه خاطره جدید پیدا کردم ؛)

پاس کردن دو تا درس تئوری صف تو شریف اون قدر برای رزومه ام خوب بود که با وجود نمره 15.5 تو یکیشون باز هم تو رزومه ام هر دو رو نوشته بودم. همین دو تا درس پاس کردن به همراه حل تمرین یکی از این درس ها بودن و کلی از علاقه ام به این مبحث تف دادن تو ای میل هام موجب شد که این استاد نازنین به راه خطا کشیده بشه و من رو به عنوان یک دانشجوی تحصیلات تکمیلی با گرایش تئوری صف انتخاب کنه...
با توجه به این که (با تمام این توصیفات) من هیچ چیز به جز کپی جزوه استادهای اون دو تا درس رو نخونده بودم موقع نوشتن روزمه و SOP با استفاده از دیکشنری املای کلمه رو بصورت Queuing می نوشتم و حالا تازه فهمیدم که املای علمی این درسQueueing اه و نوشتنش به اون صورت عمق پرتی طرف رو در مبحث مربوطه نشون می ده :))

حالا لطف استاد در نادیده گرفتن این سوتی بماند، این که من بعد از این که 4 ماه این جا مثلا Research کردم تازه فهمیدم اصلا اسم رشته رو چه جوری می نویسن خودش از مجاهدت من در این راه حکایت ها داره :))
□ نوشته شده در ساعت 9:44 PM توسط واحه