روز جشن ورودیهای جدید دانشگاه، ساختار مثل همون ایران بود با تنوع بیشتر. روز بعدش توی نشریه دانشجویشون جاهایی رو که احتمالا تور لیدرها روز اول معرفی نکرده بودن توضیح داده بود. یک سری، جاهایی بود که اگه خواستین با دوستی مشغول باشین ؛) و دیوارهای نازک و نگاه های حسود* بچه های خوابگاه این امکان رو به شما نمی داد، چه جاهای خلوتی تو دانشگاه هست که بشه از این کارهای بی ناموسی کرد :)
تو روز معارفه توی شریف که شنیدم دلگشا جلوی کامپیوتر جاییه که ضلع نهایی مثلث محوطه خواهران و محوطه برادرانه، تا مدتها وقتی می خواستم از اون جلو رد شم عذاب وجدان می گرفتم که خلوت مردم رو بهم می زنم :) این جا پس باید چه کار کرد :))