یکی از آموزه های قدیمی برای یک پژوهشگر موفق جلو بودن از برنامه اعلام شده است که در واقع به معنای عقب بودن برنامه از واقعیته... روش کار خیلی ساده است. یه کار که انجام شد لازم نیست بری هوار بزنی که یافتم یافتم. هر وقت استاد سوال کرد به تدریج یک قسمت رو می گی و این طوری وقت کافی برای سایر امور پیدا می شه.
این امر روش حاصل تکامل همون روش املا نوشتن پیش پیش برای یک هفته آینده است که در کلاس اول به کار می بردم.
بدیش اینه که هرچند تو این روش امکان لو رفتن قضیه و خط زده شدن کل املاها وجود نداره ولی... اون روز استاد امد، پرسید خوب چی شد؟ گفتم تا این جا پیش رفتم... گفت خوب اصلا ولش کن این روش رو برو از فلان راه حل کن... الان به اندازه دو روز دیتای اماده از روش قبلی دارم که نمی دونم چه کارشون کنم :))
□ نوشته شده در ساعت
4:47 PM
توسط واحه