شب بهاریه این جا و من به شدت یاد تهرانام. شبهای این جا بدیش اینه که خیلی شبیه شبهای ایرانه. روزهاش فرق میکنه چون خیابونهاش فرق میکنه، مردمش فرق میکنن، شلوغیاش فرق میکنه، همه چیزش فرق میکنن... ولی شب که شد، هیچچیز نبودن به جز شبش، فرق نمیکنه با هیچچیز نبودن به جز شب تهران. هوای شب بهاریش فرق نمیکنه، ماهش همون ماهه که تو ایران هم بود، بادش همون باده که تو ایران هم بود و تنهاییاش هم همون تنهاییه که شب تو تهران هم بود. ولی دلتنگیاش فقط همونی نیست که تو اون شبها هم بود... خیلی بیشتره...
□ نوشته شده در ساعت
12:25 AM
توسط واحه