تو این مدت یکی از انرژیبرترین کارهای عالم که همانا دنبال خونه گشتن است، وقتمون رو بد جور هدر داد. از صدقه سر تکنولوژی هر روز میشد کلی خونه برای اجاره تو اینترنت پیدا کرد و فردا صبحش رفت دنبالش. اشتباه وحشتناکی که کردیم این بود که حد نگذاشتیم برای خودمون. با زیاد شدن گزینهها هر چند حق انتخاب بیشتر میشه، ولی به شدت امکان تصمیمگیری قطعی و از اون مهمتر رضایت ناشی از این تصمیم پایین میاد و خیلی راحت آسایش ناشی از امکانات موجب رفع آرامش میشه.
بماند که قضیه جالبتر از این حرفها تمام شد. در طول این مدت 81 گزینه از اینترنت پیدا کردم که خیلیهاش رو رفتیم و از نزدیک دیدیم. در حین این گشت و گذار (!) در خیابانها یک بار از در خونهای، پیرزنی بیرون امد و بیمقدمه رو کرد به ما و پرسید که دنبال خونه میگردید؟ با این مشخصات و فلان و بهمان. الان تو همون خونهایم :)
□ نوشته شده در ساعت
9:10 PM
توسط واحه